28 Ocak 2012 Cumartesi

Türe Bağımsızlık

dikkat! şimdi düşüncelerimi epey zengin formatta yayınlayacağım.

insanlar görmüyorsa yaptıklarınız anlamsızdır diyorsunuz, gösterişiniz bundandır, diyorum.

insanları sevmiyorum demeyi bırakın, ihtiyacın sevgiyle bir ilgisi yoktur.

insan istanbulda yalnız vakit geçirmek isterse pek tabii önemli mercileri doğrusal hareketlere geçirmek istemeyebilir.

insanı yalnız korkmaktan olan başka biri ise önemli mercileri düzgün hızlanan doğrusal harekete kılmaktan meşru ve müebbettir, bencilliğe.

insanlar yazıları sadece kendini rahatlatmak için yazmış olup, bazen çöplüğün engin küflüklerinde yeşillenmek yerine açığa çıkarır ve belki asi yargılara başkaldırır.

amaçsız olmanın güzelliği bir yazıda paragraf oluşturmamanın verdiği dayanılmaz hafiflik ve yapılan her eyleme farklılık katma çabasıdır.

aniden bütün saçı başı dağınık kelimeler şiir oluverir fakat sayfanın başına akıntıya ters bir hızla ulaşıldığında kürekler parçalanır ve bir bebek annesini çağlar. ama belki de çağlamaz, bazen nehir ıslıklarını yanlış duyuyorum.

liseden kalma fizik bilgilerim ve incir ağacı büyüklüğündeki kelime dağarcığım için bazı kimselere teşekkür etmiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kim bu erol egemen

Fotoğrafım
İstanbul, Türkiye
günün çoğu vaktinde huzursuz ve rahatsız, hayatı ıskalama konusunda en az başarısız bir dart oyuncusu kadar başarılıdır.